بسم الله النّور
پیش از مطالعه لطفا بخش اول را ملاحظه بفرمایید.
۴. در سوره قصص فرمود « فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ» و در سوره طه فرمود « أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِ فِیهِ فِی الْیَمِّ» در یک جعبه بگذار و جعبه را در دریا بیانداز، یک لحظه خودتان را جای مادر حضرت موسی بگذارید و فکر کنید یک بچه شیرخوار دارید، در بعضی از روایات در جلد ۱۳ بحارالانوار گفته مادر موسی سه روز به موسی شیر داده و در بعضی از روایات گفته سه ماه شیر داده است و در بعضی از روایات گفته چهل روز شیر داده است یعنی آن زمانها آرامش داشته است. فکر کنید یک مادر یک بچه مینیمم سه روزه و ماکزیمم سه ماهه را در یک جعبه بگذارید و او را در دریا بیاندازید، یعنی مادر با دست خودش بچه را از خودش باید جدا کند و در دریا بیاندازد. حالا آن مادر چقدر باید اعتماد به وحی داشته باشد و چقدر باید توکل داشته باشد. عرض می کنم که آشنایی با اسرار اعتماد ما را به حق افزون می کند چون مادر موسی با اسراری آشنا شده توکل به خدا دارد. ببینید توان روحی یک زن تا کجاست که حتی یک پیشنهاد هم به خدا نداد، مادر موسی معصوم نیست اما میزان توانمندی یک زن و میزان اعتماد او را به حق ملاحظه کنید « أَنْ أَرْضِعِیهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ » موسی را در دریا بیانداز یعنی بسپار به ما یعنی در بحبوحه نگرانی ها بهترین گزینه اعتماد کامل بر حق است ، راه حلی بهتر از این وجود ندارد، « توکلت عَلَى الْحَیِ الَّذِی لا یَمُوت »، وقتی اوج نگرانی را دارید خودتان را عقب بکشید و دیگر هیچ کاری نکنید.
