صالحات

بسم الله النّور

در مورد چرایی حضور اجتماعی زنان و این که هدف از حضور اجتماعی زنان چیست مطالبی قبلا بیان شد اما یک نکته ماند که فراموش کردم اشاره کنم.

حضور اجتماعی واجب زن یا همان حوزه «واجب کفایی»، حضور برای «مسئولیت» است نه «مشغولیت»¹. حوزه ی مشغولیت برای حضور اجتماعی، در بهترین حالت مستحب است و سپس در محدوده حدود مکروه و حرام قرار میگیرد.²

اما علت این که به بخش سوم  چرایی حضور اجتماعی زن پرداختم این بود که مطلبی جامع تر و کامل تر در این باره از حجت الاسلام عالمی مطالعه کردم که می تواند در فهم مطلب بسیار گره گشا باشد. ایشان با همین دید حضور اجتماعی واجب، مستحب، مکروه و حرام به این مسئله نگاه کرده اند و آن را در قالب پرسشی برای مشاوره ازدواج پاسخ داده اند.

بسم الله النّور

تیتر 2- حضور اجتماعی واجب زنان

تیتر 3- اندیشه 8: تأملی در روایت « بهترین‏ چیز براى‏ زنان‏ آن است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند»

در مطلب گذشته در مورد اقسام چرایی حضور اجتماعی زنان در جامعه توضیح داده شد و مشخص شد که زنان برای حضور واجب و مستحب می توانند حضور اجتماعی داشته باشند.

بسم الله النّور

در مطلب حضور اجتماعی زن اشاره شد که برای فهم مسئله باید سه پرسش اساسی را مطرح کنیم تا شاخصی برای تبیین موضوع به دست آید.

پرسش اول سوال از چیستی حضور اجتماعی زن است. یعنی باید ماهیت حضور اجتماعی زن با پاسخ به این پرسش تبیین شود.

آن چه در فهم عامه از حضور اجتماعی زن درک می شود حضور او در عرصه اشتغال  و تحصیل و حضور شاخص سیاسی است (مثل نمایندگی مجلس و ...). این درک فقط بخشی از درک صحیح از چیستی حضور اجتماعی زن است.

در ابتدا باید تعریفی از حضور اجتماعی ارائه شود. اولین مؤلفه ی حضور اجتماعی، غیبت از خانه و خانواده است. یعنی زنی که حضور اجتماعی دارد از فضای خانه و خانواده غایب است. پس حضور اجتماعی در خارج از محیط خانه تعریف می شود.

این بخش از تعریف را شاید می توانستیم در 20 سال گذشته به کار ببریم اما امروزه با ظهور تکنولوژی، اینترنت، شبکه های اجتماعی، وبلاگ، سایت و ... نمی توان حضور اجتماعی یک زن و حتی یک مرد را در حضور بیرون از خانه خلاصه کرد.

بسم الله النّور

عرصه ی عمل انسان دو بخش دارد. یک بخش مسئولیت اوست و بخشی دیگر مشغولیت. مسئولیت بخش اصلی عمل و مبتنی بر نقشی است که خداوند به شکل تکوینی یا تشریعی بر عهده ی انسان گذاشته است. انسان بنا به مسئولیتی که دارد تکالیفی بر عهده دارد. این تکالیف همان وظایفی است که انسان نسبت به نقشی که بر عهده دارد باید انجام دهد. عمدتا انسان نسبت به مسئولیت هایش مختار نیست و نمی تواند مسئولیتش را انتخاب کند. (مگر مسئولیت های تبعی که انسان می تواند آن را انتخاب کند.).

بسم الله النور

دوستانی که مادری ظرفیتی برای کمال 1 رو نخوندن حتما بخونن و بعد ادامه رو در اینجا مطالعه کنند.

خدایی که خالق ماست، ما را برای رسیدن به هدفی خلق کرده و خلقتش بی هدف نبوده است.

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ 56 ذاریات

نیافریدم جن و انس را مگر براى اینکه مرا عبادت نمایند.

پس با این تعبیر هدف خلقت ما از جانب خداوند متعال «عبودیت» هست و ما باید نسبت به خداوند عبد باشیم.