صالحات

اندیشه 5- تأملی در روایت «زن ریحانه است نه قهرمان»

بسم الله النّور

در مطلب گذشته یکی از مخاطبان محترم صالحات سوالی را در رابطه با روایت «إِنَّ الْمَرْأَةَ رَیْحَانَةٌ وَ لَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَة» مطرح کردند که لازم است تأمل بیشتری بر روی این روایت صورت گیرد.

//bayanbox.ir/view/4961123238567982733/reihane2.jpg

در آنجا به نقل از رهبر معظم انقلاب گفته شد: «من مکرّر عرض کردهام این حدیث معروف را که «اَلمَرأَةُ رَیحانَةٌ وَ لَیسَت بِقَهرَمانَة»؛قهرمان، در تعبیرات رایج عربی، به آن کارگزار میگویند؛ مثل «اَمَرَ قَهرِمانَهُ بِکَذا»؛ مثلاً فلان صاحب ملک و املاک فراوان به قهرمان خودش، یعنی آن کسی که کارگزار امور این املاک است، گفت؛ به این میگویند «قهرمان». در این حدیث میگوید: خیال نکن زن کارگزار تو داخل خانه است که باید کارهای خانه را [انجام دهد]؛ اینجوری نیست. خب ببینید، این خودش یک فصلی است که از آن چندین فصل گشوده میشود: مسئلهی احترام کار زن در خانه و عدم الزام او، مجبور نبودن او، قابل خریداری شدن این کار یعنی قابل مبادلهی با پول؛ این است. اینها چیزهایی است که خب در اسلام هست، در فقه اسلام هست»1

 آنچه در مورد این روایت می بایست توجه شود این است که اولا تصور نکنید خانم هیچ کاری در خانه نمی کند و خانه داری را امری کم ارزش تلقی کنید. باید به کار زن در خانه احترام گذاشته شود.
دوم این که خانم موظف به انجام امور منزل نیست که مرد طلبکارانه از او درخواست انجام این کار را بکند.
سوم این که خانم می تواند بابت کارش مزد بگیرد. (کدام یک از مردان ما این را برمی تابند؟)

کلیت این روایت روشن میکند که باید نگاه مردان (چون مخاطب در اینجا مرد است) نسبت به کار زنان در خانه تغییر کند. زن لطف می کند که کار خانه را انجام می دهد و مختار است این لطف را متقبل نشود و مرد باید این را لطف بداند نه وظیفه.
»

تا اینجای بحث در مطلب گذشته و بخش نظرات گفته شده بود و اینجا جهت تأکید بر موضوع بیان شد.

حضرت آقا در دو سخنرانی دیگر این روایت را به شکل دیگری مطرح کردند.

1- اگر در تعبیرات اسلامی ملاحظه کنید، درباره ی زن درست همان تعبیرات واقعی وجود دارد. «انّما المرأة ریحانه و لیست بقهرمانه» زن گل است. ریحان یعنی گل انسان با گل چه کار می کند؟ نوع برخورد با گل چگونه است؟ اگر با گل کشتی بگیرند گل پرپر می شود. اگر گل را گل بشناسند و برخورد گلانه با آن بکنند، مایه ی زینت و مؤثر است و وجود خودش شاخص و بارز خواهد بود. و لیست بقهرمانه، قهرمانه به معنای قهرمانی که به فارسی می گوییم نیست، یک تعبیر عربی است که از فارسی گرفته شده است. قهرمان به طور خلاصه یعنی مباشر امور، سرکارگر. یعنی درخانه ی شما، زن را به عنوان مباشر امور خودتان ندانید، خیال نکنید که شما رئیسی هستید، کارهای خانه، بچه ها و امثال آن، به عهده ی یک سرکارگر است. سرکارگر هم این خانم است و باید این گونه عمل کنیم!

2- در روایات داریم المرأة ریحانه زن گل است. حالا شما ببینید اگر مردی با یک گلی با خشونت و بی اعتنایی رفتار کند و پاس گل بودن او را ندارد، چقدر ظالم و بد است. مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردن مردها از زن ها، توقعات بیجا و زیادی... قهرمان یعنی همان کارپرداز امور زندگی.

این زن کارپرداز شما نیست که همه ی کارهای زندگیتان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مؤاخذه کنید. نه! این یک گلی است در دست شما. حتی اگر دانشمند یا سیاستمدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی او گل است.2

توضیح نوشت: لطفا برداشت نفرمایید که ما خواهان این هستیم که خانم بنشیند خانه بادش بزنند و او دستور بدهد! ما می گوییم مردان بزرگوار کار زن در خانه را لطفش بدانید نه وظیفه اش و قدردان این لطف باشید. اگر زمانی امور خانه به سامان نبود طلبکار نباشید از او.

فتأمل 1: من حرف زیاد دارم برای حفظ لطافت زن ها و حفظ شأن گل بودن آن ها. از سیستم آموزشی گرفته تا محیط اشتغال و مهم تر از همه در خانه.

این که امور داخل خانه ی حضرت علی ع با حضرت زهرا بوده است برای حفظ همین شأن بوده است تا لطافت زن در برخوردهای خشن بیرونی آسیب نبیند. بگذریم که حالا برای بسیاری از خانه ها برعکس شده و رسما خانم هم وظیفه خرید را به عهده دارد و هم انجام امورات بانکی حضرت همسر و هم امورات خانه هم فرزندان و...!

مشاورین مذهبی هم زیاد می گویند به خانم ها که آی خانم ها اقتدار مردتان را حفظ کنید!

اما جایی ندیدم بگویند آقایان لطافت زنتان را حفظ کنید!

چه بسا دومی واجب تر از اولی باشد...

فتأمل 2: در قرآن کریم شأن مرد حراثت است و قوّامیت و او به شکل اعم حارث است و به شکل اخص قوام... این دو نقش را بگذارید کنار این روایت و توضیحاتش (سوال در این مورد پاسخ داده نمی شود فقط راجع به آن فکر کنید و در صورت تمایل نتیجه تفکرتان را در بخش نظرات مطرح بفرمایید)

پی نوشت: تا مدتی نظرات تأییدی هستند.


1- بیانات در دیدار جمعی از بانوان برگزیده کشور ۱۳۹۳/۰۱/۳۰

2- نقش و رسالت زن 3، زن و خانواده، برگرفته از بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، نشر موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی.
مطلب مرتبط: لطافت زن قوامیت مرد دو روی یک سکه

۱ ۰
دانیال
۱۲ دی ۱۳:۲۴
با سلام. وبلاگ خوبی دارید و خوبتر از اون مطالبی است که می نویسید اما یه سوال:

چرا بابد هر اتفاقی در خانه افتاد ما ممنون خانم خانه باشیم. ...اگر زمانی امور خانه به سامان نبود طلبکار نباشید از او. 

بعبارت دیگر نقش و وظیفه ی زن در خانه چیست که در صورت عدم انجام آنها زن باید مواخذه شود، همچنانکه اگر مرد در انجام برخی وظایفش نظیر تامین اقتصادی زندگی کوتاهی کند، زن می تواند حقش را از مجاری قانونی مطالبه کند ؟ 
آیا زن را فقط به چشم گل دیدن و اینکه هر موقع مرد به خانه می آید باید خوشبو و خوش پوش باشد تا مرد را ارضا کند هدف غایی شما خانم هاست؟؟؟




پاسخ :

سلام
نظر لطف شماست متشکرم.

1- سوال اولتون برام عجیب بود.
باید از خانم خانه ممنون باشید چون لطف می کنند وظایفی رو که شرعا بر عهده شون نیست انجام می دهند.
و می دونید این تشکر و اظهار لطف در خانه چه جریانی از محبت و مودت ایجاد می کند؟
کسی هم که این تشکر را انجام دهد مصداق شکر نعمت نعمتت افزون کند خواهد شد.
در حال حاضر بسیاری می گویند مگر زن در خانه چه کار می کند!
و با همین جمله ی ساده امری که در روایات با عنوان جهاد زن آمده است را سخیف می کنند و یک زن خانه دار که اصل را بر همسری و مادری گذاشته است را زنی پست و فرومایه و بی ارزش تلقی می کنند!
و برای زنی که شاغل است و حضور اجتماعی اش پررنگ تر از حضورش در خانه است!
به به و چه چه می کنند و می گویند عجب زنی! عجب شیرزنی!
من باشم می گویم عجب زن مردنمایی که حاضر است هزار بله قربان به مدیر عاملش بگوید اما حاضر نیست در خانه حقوق اولیه ی همسرش را رعایت کند!
ما می خواهیم این نباشد. این نباشد که زنی به خاطر انتخاب خانه داری و اولویت قرار دادن خانواده اش تحقیر شود و بی ارزش تلقی شود.
خب این از کجا شروع می شود. از رفتار همسر زن در خانه.

حضرت آقا در این مورد گفته اند:

«ما خلأهای قانونی و عادتی و سنتىِ عجیب و فراوانی داریم. گاهی اوقات خانمهائی با ما تماس میگیرند - یا از مجلس، یا از حوزه، یا از مراجعات گوناگون مردمی، یا از مراکز دیگر - و مشکلاتشان را میگویند؛ این مشکلات عمدتاً مربوط میشود به مشکلات داخل خانواده. اگر زن داخل خانواده امنیت روانی داشته باشد، امنیت اخلاقی داشته باشد، آسایش داشته باشد، سَکَن داشته باشد، حقیقتاً شوهر برای او لباس محسوب شود - همچنان که او لباس شوهر است - و همچنان که قرآن خواسته، مودّت و رحمت بین اینها باشد، و اگر «و لهنّ مثل الّذی علیهن»(2) در خانواده رعایت شود - این چیزهائی که اصول کلی و اساسی است - آنگاه مشکلات بیرون خانواده برای زن قابل تحمل خواهد شد؛ اصلاً بر اینها فائق می‌آید. اگر زن در آسایشگاه خود، در سنگر اصلی خود، بتواند مشکلات خودش را کاهش بدهد، بلاشک در عرصه‌ی اجتماع هم خواهد توانست.»



2- نقش اصلی زن در خانه برای مرد همسری است و همه ی جوانبش. اگر زنی وظایف همسری به شکل اخص کلمه را انجام نداد مرد می تواند پیگیری کند. (اما اصل در اسلام بر پیگیری حقوق طبق آن چه الان بین ما متداول است نیست). در خانواده ی اسلامی اول اخلاق و مروت است و در نهایت که هیچ راهکاری نبود، بحث حقوق پیش می آید. وگرنه اگر قرار بر حق من و حق تو از ابتدا در خانواده باشد که مودت و رحمتی در خانواده به وجود نخواهد آمد.

3- پاسخ سوال آخر شما هم خیر است.
هدف ما این است که به غایت خلقتمان که عبودیت است در جایگاه خودمان برسیم.
و کمک کنیم که فردی که زوج ماست بنده ی بهتری برای خدا باشد.
توصیه میکنم مطالب مادری طرفیتی برای کمال 1 و 2 را مطالعه بفرمایید. اگر باز سوالی بود در خدمتم.
مادری ظرفیتی برای کمال 1

مادری طرفیتی برای کمال2

شنیدن این لینک هم خالی از لطف نیست.


در انتها توجه شما را جلب می کنم به بخش دیگری از سخنان حضرت آقا که  هدف ما رسیدن به این موضوع است:

«از جمله‌ی مسائلی که مطرح میشود، مسئله‌ی اشتغال بانوان است. اشتغال بانوان از جمله‌ی چیزهائی است که ما با آن موافقیم. بنده با انواع مشارکتهای اجتماعی موافقم؛ حالا چه از نوع اشتغال اقتصادی باشد، چه از نوع اشتغالات سیاسی و اجتماعی و فعالیتهای خیرخواهانه و از این قبیل باشد؛ اینها هم خوب است. زنها نصف جامعه‌اند و خیلی خوب است که اگر ما بتوانیم از این نیمِ جامعه در زمینه‌ی اینگونه مسائل استفاده کنیم؛ منتها دو سه تا اصل را باید ندیده نگرفت. یک اصل این است که این کار اساسی را - که کارِ خانه و خانواده و همسر و کدبانوئی و مادری است - تحت‌الشعاع قرار ندهد. میشود هم. به نظرم میرسد مواردی داشتیم که خانمهائی اینطور عمل میکردند. البته یک قدری به آنها سخت میگذرد؛ هم درس خواندند، هم درس دادند، هم خانه‌داری کردند، بچه آوردند، بزرگ کردند، تربیت کردند. پس ما با آن اشتغال و مشارکتی کاملاً موافق هستیم که به این قضیه‌ی اصلی ضربه و صدمه نزند؛ چون این جایگزین ندارد. شما اگر بچه‌ی خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر بچه نیاوردید، یا اگر تارهای فوق‌العاده ظریف عواطف او را - که از نخهای ابریشم ظریف‌تر است - با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده‌ی [عاطفی] نشود، هیچ کس دیگر نمیتواند این کار را بکند؛ نه پدرش، و نه به طریق اولی دیگران؛ فقط کار مادر است. این کارها، کار مادر است؛ اما آن شغلی که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آنجا ایستاده‌اند و آن کار را انجام خواهند داد. بنابراین اولویت با این کاری است که بدیل ندارد؛ تعیّن با این است.»

منبع سخنان امام خامنه ای: بیانات در سومین نشست اندیشه های راهبردی


ترنم
۱۲ دی ۱۶:۲۱

ای به قربان تو آقا!!!

کجایی که ببینی خانم ها نه در نقش سرکارگر که رسما در نقش کارگر مشغولند و متاسفانه برخی اقایون نه تنها قدردان نیستند که به شغل شریف کشیدن مو از ماست و تذکرات و توبیخات کارفرمایانه مشغولند.

پاسخ :

البته مخاطب اصلی این پست آقایون بودن!
نه خانومای متأهل :)
در نتیجه شما نشنوید این مطالب رو و اجرتون رو با ایثارگری هاتون و ندید گرفتن هاتون در زندگی چندین برابر کنید. :)

قابل توجه برادران محترم که لطفا برای همسرانتان این گونه که توصیف شد نباشید.
ترنم
۱۲ دی ۲۲:۳۴

سلام آبجی خانم

به نمایندگی از صنف نسوان عرض کردم من باب همدردی ،چون دوستان و اطرافیان رو به شدت مبتلا میبینم.

الحمدلله آقای ما آقان:)

پاسخ :

سلام
الحمدلله :)
أنارستان
۲۲ دی ۱۴:۴۵
بخش‌هایی از این نظر که با * مشخص شده، توسط مدیر سایت حذف شده است
************ **** ** ****** ****

پاسخ :

منم همین طور
(خانوم اینجا نامحرم رد میشه!)
سید علی
۳۱ مرداد ۱۴:۴۳
سلام و خسته نباشید.
بدون مقدمه میرم سر اصل مطلب! خدا رو شکر خودتون هم متوجه هستین که "هدف ما این است که به غایت خلقتمان که عبودیت است در جایگاه خودمان برسیم."

ولی معتقدم شما نه تنها به آقایون کمک نمیکنید برای رسیدن به این هدف بلکه خانمها رو هم از رسیدن به این هدف دور میکنید!(البته غالب افراد و اکثریت منظورمه وگرنه شکی نیست که استثناء هم وجود داره)
هزینه مالی شرعی که یک مرد باید به همسرش پرداخت کنه دو چیزه: 1- مهریه 2- نفقه و خرجی زن. و از دیدگاه عقلایی صرف رابطه جنسی و زناشویی مسلما این همه هزینه نداره! پس یک شرط ذهنی ارتکازی هنگام ازدواج و اجرای عقد برای همه آقایون وجود داره و اون خانه داری خانمه یعنی اگه خانمی به مردی که میخواد باهش ازدواج کنه بگه من فقط وظایف خاص همسری رو انجام میدم و هیچیک از کارهای خونه رو انجام نمیدم بدون شک و تردید مرد نمی پذیره و میگه دیوانه که نیستم! و اصلا اکثر خانمها هم در دل و ذهنشون با پذیرش همین شرط ارتکازی ازدواج میکنند
بعد شما حتما فکر میکنید چقدر هم دارین کار خیر انجام میدین! البته من نمیخوام کاسه از آش داغتر باشم یعنی بله به لحاظ فقهی و شرعی انجام کارهای خانه بر زن واجب نیست اما از اسوه و بانوی تمام زنان عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روایت شده که فرمودند: "ادنی ما تکون من ربّها ان تلزم قعر بیتها؛" یعنی مقرب ترین حالت زن به پروردگار، التزام به کنج خانه است کنایه از حالت خانه داری و تربیت فرزند.
خلاصه اینکه با توجه به مرتکزات عقلایی تمام خانمها (البته به خانمهای شاغل کاری ندارم هرچند بعید نیست همونها رو هم شامل بشه) موظف به انجام کارهای خانه و خانه داری هستند پس به هیچ عنوان نباید خودشون رو طلبکار بدونند اگرچه انصافا از حیث اخلاقیش وظیفه آقایون هم سپاس و قدردانی زبانی و عملی است.
سعی کردم خیلی خلاصه و مختصر بنویسم لذا لطف کنید با دقت بخونید و تآمل کنید.

پی نوشت: 
1- شما که میدونی هدف از خلقتمون چیه و شاید این روایت رو هم دیده باشین که "السعادة کل السعادة طول العمر فی طاعة الله" پس توجه دارین که اگه بخواهیم نهایت سعادت رو داشته باشیم باید نهایت اطاعت از دستورات خدا و دین رو داشته باشیم پس تمام حرکات و سکناتمون باید اینگونه باشه و این مهم نمیشه مگر اینکه مجتهد در فهم مسائل دینی باشیم که علی الظاهر نیستین یا مقلّد از یک مجتهد اعلم باشیم یعنی باید قبل از انتشار اینگونه مطالب با یک یا چند مجتهد دین شناس یا نماینده هاشون مشورت کنید که ظاهرا نکردید چون بنده که یک طلبه و روحانی محصل هستم (البته سطح عالی حوزه) نادرستی کار شما رو فهمیدم بعد ...
2- بنده دیگه چیزی نمیگم و نمی نویسم چون همین مقدار رو هم که نوشتم فقط بر اساس احساس وظیفه بود و بیشتر از این هم لازم نیست.

پاسخ :

سلام علیکم

1- کسی می تواند مطالب یک وبلاگ را قضاوت کند که «معتقدم شما نه تنها به آقایون کمک نمیکنید برای رسیدن به این هدف بلکه خانمها رو هم از رسیدن به این هدف دور میکنید!» مخاطب ثابت صالحات باشد و پیگیر کلیه مطالب بوده باشد نه یک مطلب که آن هم با سرچ به آن رسیده است!

2- با آرامش، بدون پیش فرض ذهنی و قضاوت، ابتدا توضیح کنار وبلاگ، سپس درباره صالحات و این مطلب را مطالعه کنید و سپس به متن نظر خودتان نگاهی بیاندازید. مطالب دیگر را هم حداقل یک نگاه بیاندازید.
صالحات، کرسی آزاد اندیشی مجازی زن و خانواده است. جایی که اندیشیدن در آن آزاد است نه قضاوت کردن.

3- در مورد روایتی که از حضرت زهرا (س) ذکر کردید واژه التزام آمده آن هم التزام به بیت. نه خانه. چون در عربی سه واژه برای خانه هست، بیت، منزل و مسکن. کما این که حضرت رسول (ص) فرمودند، المرأة سیده بیتها (منبع این روایت نهج الفصاحه هست).
اگر این روات را قاعده کلی بگیریم خود حضرت بارها آن را نفی کردند در قضیه فدک، در دفاع از ولایت که به در خانه مردم می رفتند در رفت و آمدهای دائمی که بروزش را در ماجرای کوچه می دانیم، در رفت و آمد به بیت الاحزان. شرح این روایت را به اهلش وا می گذاریم.

3- بنده چند جا در متن نظر امام خامنه ای را که هم مجتهدند و هم مرجع ذکر کردم. «این خودش یک فصلی است که از آن چندین فصل گشوده میشود: مسئله‌ی احترام کار زن در خانه و عدم الزام او، مجبور نبودن او، قابل خریداری شدن این کار یعنی قابل مبادله‌ی با پول؛ این است. اینها چیزهایی است که خب در اسلام هست، در فقه اسلام هست» گویا شما بیش از ایشان تشخیص می دهید.

4- اسلامی که وظیفه اقتصادی بر دوش زن نگذاشته تمام حقوق اقتصادی او را در جوانب مختلف زندگی زناشویی تأمین کرده است. مانند نفقه مهریه و اجرت المثل. جالب است که موضوع مسلمی مانند اجرت المثل را شما جزء حقوق مالی زن نمی دانید آن وقت خانه داری را بنا به استدلال شخص خودتان مبتنی بر عرف شرط بنایی می دانید که حق مالی برای زن ایجاد نمی کند!
سکولاریزه کردن دین یعنی همین، یعنی بنا به عرف غلط سر و ته دین را بزنید و نام های فقهی هم بر آن بگذارید. بنده مقلد مرجع تقلیدی هستم که این امر را جزء شروط بنایی ازدواج نمی داند.

5- رویکرد صالحات فقهی و حقوقی نبوده و نیست اما این به معنی بی اطلاعی نویسنده برخی مبانی فقهی حقوقی نیست. این بحث ها باید در میان فقها صورت بگیرد نه در وبلگی که مخاطبش عمومی است.

6- در مورد شروط بنایی (ارتکازی) توجه شما را به مطالعه مطلب زیر جلب می کنم.
«سؤال: به طور معمول در عقد ازدواجی که میان مردم متعارف است. همه افراد خدمت زن به مرد در خانه و نیز شیردادن طفل و دیگر شئون مربوط به آن را از وظایف زن می دانند و لکن در عین تقیید عرف بر این معنا، عقود هیچ صراحتی در این امر نداشته و آن را شرط ضمنی نمی پندارند. خصوصاً اینکه می دانیم اگر چنین خدمتی توسط زن انجام نشود عموم مردم آن را زشت می پندارند علاوه بر این که اقدام زوج هم بر امر ازدواج به جهت انجام چنین خدماتی صورت گرفته است و حتی خود زن هم علم به این مسئله دارد که همه از او چنین انتظاری برای خدمت در منزل دارند. حال چرا خدمت زن در منزل به عنوان شرط ضمنی عرفی شناخته نمی شود؟ میرزا جواد تبریزی می فرمایند: «اعتقاد بر این است که اگر در عقد ازدواج ترک خدمت زن برای مرد شرط نشده باشد، زن موظف است، خدمت به زوج نموده و در مقابل آن اجرت دریافت کند». (رک. جواد تبریزی، 1416 ق: ج1، ص300) در این رأی، شرط ضمنی عرفی نسبت به خدمت زن در منزل پذیرفته شده، اما ضمن لزوم انجام آن برای زن، مرد را هم موظف به پرداخت اجرت المثل نموده اند.

اما آیت الله خویی در این باره پاسخ داده اند: «در میان مردم متعارف است که زوجه بدون الزام والتزام، بلکه از روی رغبت خدمت در منزل را انجام می دهد. بنابراین نمی توان آن را از شروط ضمنی پنداشت که عقد مبتنی بر آن واقع شده باشد». (همان)

با پذیرش نظر آیت الله خویی این نکته یادآوری می شود که: «بین عرف و عادت تفاوت وجود دارد. منشأ عادت عقل، خواهش های نفسانی، گاه طبیعت و در بعض مواقع حوادث خاص است. اما منشأ عرف عام فقط عقول عقلا و مردم است». (مجموعه آثار کنگره بررسی مبانی فقهی امام خمینی(ره)، 1374: ج9، ص183)

بدیهی است که انتظار زوج از زوجه و زن از خودش در انجام خدمات منزل عادت است. لکن لزوماً همان عرف نیست؛ زیرا عقل تأکید نمی کند که زن همیشه موظف به کار در منزل است، بلکه آنچه در شریعت اسلام و عقول عامه بر آن تأکید کرده اند، فقط نقش مادری و همسری زوجه است که باید همیشه محفوظ شود تا بنیان خانواده مستحکم بماند. علاوه بر این یک ازدواج سالم و متعادل در جامعه اسلامی، زن را خادم صرف برای اعضای خانواده نمی داند و مرد را هم صرفاً خدمت رسان مالی نمی پندارد، بلکه وظایف متقابلی که زن و مرد در صحنه زندگی زناشویی دارند و رغبتی که برای تشکیل خانواده و حفظ و استحکام آن انتظار می رود؛ فلسفه تشکیل خانواده را به گونه ای دیگر رقم می زند و به تعبیر قرآن کریم، زن و مرد به منزله لباس یکدیگرند و در تکاپوی زندگی مشترک، تنها حس مشارکت و مسئولیت پذیری، آنان را به سوی کمال سوق می دهد. البته در موارد تخلف و سوء استفاده از حق پیش بینی قوانینی برای فرد متخلف لازم و ضروری است.» لینک منبع

هنوز هم در عجبم که چه طور به این صراحت مسئله اجرت المثل را از دوش آقایان برداشتید!

مسائل عرفی غلط دیگر هم مثل تهیه جهیزیه که بر دوش خانم هست و امثالهم هم که بماند...

والسلام علی من اتبع الهدی


بسم الله الرحمن الرحیم
ان شاءالله در اینجا به عنوان
«کرسی آزاداندیشی مجازی زن و خانواده»
دیدگاه هایم را در باب موضوعات مختلف پیرامون زنان با تمرکز بر تعریف و تبیین جایگاه و نقش زن و خانواده در اسلام و قرآن خواهم نوشت.
مشی کلی این وبلاگ نگاه منصفانه و واقع بینانه در قضاوت بین آراء گوناگون و متنوع صادر شده از متفکران و نظریه پردازان شرقی و غربی است، لذا جهت گیری های فمینیستی و امثالهم در اینجا اعتباری ندارند.
مطالب مندرج در این وبلاگ نتیجه سال ها مطالعه و برآیند آموخته های بنده است که در جهت منویات امام خامنه ای آن ها را به اشتراک میگذارم. طبیعتا نظراتم نه نظری نهایی و جامع است و نه بدون اشکال. فقط فتح بابی است برای جور دیگر نگریستن به جنس «زن».
نظرات در این وبلاگ باز است و همه ی نظرات موافق و مخالف به شرط عدم توهین محترمند و فقط نظرات حاوی توهین حذف خواهند شد.

لازم به ذکر است هر گونه کپی برداری یا نشر مطالب وبلاگ «صالحات» منوط به اجازه نویسنده ی وبلاگ است.
پیوند ها
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان