صالحات

بسم الله النّور

نظام رحامت بر بستر نظام زوجیت شکل می گیرد و محور رحامت در ساخت یک تمدن، زنان هستند. زوجیت حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها، ازدواج بی نظیری است، زیرا این دو بزرگوار، تنها زوج معصوم عالمند. در چنین روزی اولین مولود این اصلاب الشامخه و ارحام المطهره متولد شد و حضرت علی و زهرا علیهما السلام به مقام پدری و مادری رسیدند. نسل طیب محصول رحم (حرث[1]) طیب و نطفه طیب است. و زمانی این طیب نسل حاصل می شود که زوجیت میان الطیبین و الطیبات[2] صورت گرفته باشد. حاصل چنین زوجیتی، «ذریه طیبه» بر محور «شجره طیبه ولایت» است.

بسم الله النّور

-

(این مطلب برای تفکر مخاطبان نوشته شده و برخی جوانب آن دارای نقایصی است که نیاز به تکمیل دارد. لطفا کپی نفرمایید.)

فهم ما از زوجیت در فرهنگ عمومی، ازدواج زن و مرد و خوانده شدن عقد و محرم شدن این دو نفر به یکدیگر است. امّا زوجیت در بیان قرآن کریم، مفهومی بسیار فراتر و عمیق‌تر از آن چیزی است که عموماً در مورد ازدواج درک می‌کنیم. ازدواج در نظام تکوین، ظاهری دارد و باطنی. باطن ازدواج و زوجیّت «هم‌نفسی»[1] است و ظاهر آن «محرمیت». اگر زوجیت و هم‌نفسی در بستر محرمیت مرد و زن، پس از عقد رقم نخورد، وضعیت می‌شود همانی که ما الآن درگیرش هستیم. طلاق‌های روزافزون و بحران ازدواج.

بسم الله النّور

حدود چهل روز است که یکی از دوستانم دروان حیاتش در دنیا تمام شده و ادامه ی حیاتش در برزخ شروع. شنیدن این خبر بسیار سنگین بود.

هدی خانم خواننده صالحات بود و همراه ما، هنوز نام ایشان در میان دنبال کننده های صالحات هست. نظرهایش ذیل برخی پست‌های صالحات و نظرهای من ذیل مطالبی که ایشان نوشته بودند هنوز هم هستند.

من که حق دوستی را برای او به جا نیاوردم. اما امیدوارم ثواب نگارش این مطلب و خوانده شدن دوباره مطالبش به او برسد. غبطه می‌خورم به حال او که از دنیا به سلامت عبور کرد.

هنوز مطالب خوبی که نوشته بودند در وبلاگ مشترک بین هدی خانم و همسرشان باقی است. این دو مطلب را از ایشان بخوانید و علاوه بر حمد و توحید، ثواب مطالعه‌‌اش را به او هدیه کنید. باشد که نوشته‌های برجای مانده از ما نور راهی باشند برای مؤمنین و مؤمنات و جریان اعمالمان پس از گذر از این دنیا، ادامه داشته باشد به خیر.

افضل النساء

-

کم گوی و گزیده گوی  (این مطلب حلقه مفقوده بسیاری از خانم‌ها در امر وبلاگ نویسی است)

اگر روزی نویسنده صالحات دیگر ننوشت و یا زمان سفرش در این دنیا به پایان رسید، او را حلال کنید؛ زیرا بارش سنگین‌تر از آن است که بخواهد بار خطاهای فضای مجازی یا نوشته‌هایی که از او بر جای مانده است را همراه خود کند.

بسم الله النّور

لطفا پیش از مطالعه، بخش اول این یادداشت را ملاحظه بفرمایید.

فمینیست‌ها  دیدگاه خود را برای سکیولاریزه کردن احکام شرعی در مسائل زنان در دو سطح پیگیری می‌کنند. در سطح خانواده و در سطح اجتماع. در سطح خانواده به شکل خاص به دنبال حقوقی مانند ارث و دیه برابر با مردان، حق طلاق و حق خروج از منزل/کشور بدون اجازه همسر، نفی چندهمسری مردان  و نفی مُتعه هستند و در سطح اجتماعی، خواهان حضور برابر در حوزه تحصیل، اشتغال و قدرت سیاسی‌اند.

چون مبدأ حرکت فمینیسم برابری با مردان است، این سازگاری و تساوی حقوقی در نظام اسلام جواب نخواهد داد و موجب اختلال و تهدید سیستمی خواهد شد. زیرا در اسلام مبدأ نگاه در نسبت میان زن و مرد، عدالت است نه برابری. عدالت به این معنا که هر چیز باید در جایگاه خودش قرار گیرد. زن با نقش‌ها و وظایف منحصربه‌فرد، جایگاه ویژه خود را در نظام آفرینش دارد، مرد هم به همین‌گونه. هر آنچه از احکام برای این دو جنس وضع‌شده مطابق با جایگاه ویژه هرکدام بوده است و زمانی این احکام به کارکرد خود خواهند رسید که روی سیستم‌عامل اسلام ناب نصب شوند و نه روی سیستم‌عامل اسلام سکیولار یا عرفی شده. در غیر این صورت احکام کارکرد خود را از دست خواهند و چه‌بسا ظالمانه به نظر برسند.

در اینجا به اختصار، به چند مورد از تقابل رویکردهای حقوقی فمینیست‌ها با اسلام در حوزه زنان، اشاره می‌شود.