سلام علیکم
دوست عزیز، بنده با نام هایی مانند نامی که شما برای ارسال پیام انتخاب کردید قطعا نمی توانم تشخیص دهم که شما خانم هستید یا آقا که بتوانم رمز را تقدیم کنم.
فقط در صورتی که شما به بنده آدرس وبلاگ، پیج اینستاگرام یا آیدی توئیتر بدهید می توانم تشخیص دهم که شما خانم هستید یا خیر. (یا راه هایی از این دست)
در غیر این صورت از دادن رمز معذورم.
با سپاس
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم
پیش از مطالعه بخش اول و دوم این مطلب را بخوانید.
فرآیند سوق دادن انسان به حیوانیت، بر بستر راحتطلبی و آزادی‌خواهی ایدئولوژیک در چهار ,جه صورت گرفته است.
1-خارج کردن انسان‌ها از حدود و قیود شرعی از طریق سکولاریسم و لیبرالیسم
بدون شک سکولاریسم با عرفی سازی دین و کنار زدن تمام قیود حلال و حرام شرعی و لیبرالیسم با محوریت آزادی، دو بستر ایدئولوژیک مهم برای گرفتن روح معنویت انسان و سوق دادنش به سمت حیوانیت‌اند. بروز این ایدئولوژی‌ها در سبک زندگی آمریکایی است که به بی‌قیدی و راحتی انسان‌ها اصالت می‌دهد. محصول چنین جامعه‌ای انسانی است مدرن که به هیچ‌کدام از تمایلات نفسانی‌اش «نه» نگفته و اسیر شهوات است.
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم
مادر امام حسن عسکری علیه السلام زنی بسیار با فضیلت و صالح بودند و امین و مورد اعتماد امام علیه السلام. در روایات گوشه ای از اقدامات و فضایل ایشان نقل شده است و بخشی از آن در این یادداشت آورده شده است.
در منابع تاریخی و روایی برای مادر گرانقدر امام حسن عسکری علیه السلام چند نام بیان شده، که عبارتند از: حُدَیْث، حُدَیْثه، حَرْبیّه، سَلیل، سَمانه و سُوسَن.1
زمانی که سلیل ـ مادر امام عسکری علیه السلام ـ به محضر امام هادی علیه السلام رسید، آن حضرت (در ستایش و مدح او) فرمود:
«سلیل، مسلولةٌ من الآفات و العاهات و الأرجاس و الأدناس (الأنجاس)؛ سلیل، از بدی ها، پلیدی ها، زشتی ها، ناپاکی ها و آلودگی ها، پاک و عاری است.»2
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم
در مطلب قبل، به سه گامی که موجب می‌شود انسان از انسانیت و تعادل خارج شده و دچار افراط یا تفریط شود اشاره شد. در این یادداشت به بخش دوم از گام سوم پرداخته خواهد شد.
ب: محدودیت بسیار به همراه سلب اختیار: روش دیگری که انسان را به حیوانیت و آزادی و راحتی افسارگسیخته سوق می‌دهد، محدودیت بدون برنامه‌ریزی و خارج از اعتدال است. وقتی انسان را به‌اندازه‌ای محدود کنیم که به تأمین نیازهای ضروری و عادی‌اش نرسد، تبدیل به عقده می‌شود. «الانسان حریص بما منع» در اینجا مصداق دارد، یعنی اگر بشر را از رسیدن به نیازهای طبیعی‌اش منع کنیم، نسبت به آن‌ها حریص می‌شود و این موجب برهم ریختن اعتدال وجودی‌اش خواهد شد.