بسمالله الّنور
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم
لطفاً پیش از مطالعه، بخش دوم و سوم این سلسله مطالب را مطالعه بفرمایید.
بنده همچنان مایل نیستم این مطالب را خانمهای مجرد مطالعه کنند.
☑️ در مطلب گذشته عرض شد که آمار دختران مجرد در یک گروه سنی خاص (متولدین اواسط دهه شصت و پیش از آن) بیش از پسران گروه سنی مناسب ازدواج برای آنهاست و یکی از راهکارها برای حل این معضل، همسنگزینی و راغب کردن پسران به ازدواج است.
برای این راهحل، بزرگترین نقش را واسطهها ایفا میکنند، واسطههای عاقل مؤمن که درک درستی از شرایط دارند و خودشان برای ترغیب دختران و پسران مجرد به سراغ آنها میروند و افراد متناسب را به یکدیگر معرفی میکنند. فرهنگ واسطهگری در جامعه ما تقریباً تعطیلشده است و افرادی هم که کار وساطت ازدواج را انجام میدهند عمدتاً از دو سه نسل قبل هستند و نقششان شبیه 118 است. درصورتیکه در جامعه پیچیده امروز، وساطت هم پیچیدگی و مهارت خاص خود را میطلبد. یک واسطه باید از نزدیک یکی از طرفین معرفی را بشناسد، با روحیات و خلقوخوی آنها آشنا باشد، اگر این فرد گرههای فکری دارد، گرهها را باز کند، معیارهای غلط را اصلاح کند و درنهایت به بهترین و خداپسندانهترین شکل، شرایط ازدواج را فراهم کند.