صالحات

بسم الله النّور

در مورد چرایی حضور اجتماعی زنان و این که هدف از حضور اجتماعی زنان چیست مطالبی قبلا بیان شد اما یک نکته ماند که فراموش کردم اشاره کنم.

حضور اجتماعی واجب زن یا همان حوزه «واجب کفایی»، حضور برای «مسئولیت» است نه «مشغولیت»¹. حوزه ی مشغولیت برای حضور اجتماعی، در بهترین حالت مستحب است و سپس در محدوده حدود مکروه و حرام قرار میگیرد.²

اما علت این که به بخش سوم  چرایی حضور اجتماعی زن پرداختم این بود که مطلبی جامع تر و کامل تر در این باره از حجت الاسلام عالمی مطالعه کردم که می تواند در فهم مطلب بسیار گره گشا باشد. ایشان با همین دید حضور اجتماعی واجب، مستحب، مکروه و حرام به این مسئله نگاه کرده اند و آن را در قالب پرسشی برای مشاوره ازدواج پاسخ داده اند.

بسم الله النّور

گفتمانی که فمینیسم از ابتدا بر روی آن تأکید داشت، گفتمان برابری زن و مرد در تمامی عرصه های حقوقی، سیاسی، اجتماعی و خانوادگی بود. فمینیست ها در پی برابری نقش های زن و مرد، تساوی حقوقی آن ها در تمامی جنبه های خانوادگی، اشتغال و مشارکت اجتماعی و سیاسی، بوده و هستند.

بسم الله النّور

تیتر 2- حضور اجتماعی واجب زنان

تیتر 3- اندیشه 8: تأملی در روایت « بهترین‏ چیز براى‏ زنان‏ آن است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند»

در مطلب گذشته در مورد اقسام چرایی حضور اجتماعی زنان در جامعه توضیح داده شد و مشخص شد که زنان برای حضور واجب و مستحب می توانند حضور اجتماعی داشته باشند.

بسم الله النّور

یکی از مسائلی که بسیار در میان دختران مطرح می شود و خانم های متأهل هم به آن اشاره دارند این است که بهتر است یک دختر ازدواج کند یا نه؟!

همه ی دختران مجرد حتما این توصیه ی خانم های متأهل را نسبت به خودشان شنیده اند که مثلا «تا می توانی از زمان تجردت استفاده کن» یا «می خواهی شوهر کنی که چه بشود؟ ما شوهر کردیم هیچی نشد! درس بخوان!» و از این دست موارد که همه ی دختران به گوششان خورده.

یکی از دوستان وبلاگی ما سوالی را در این مطلبشان مطرح کردند  و گفتند:

شما چه کار میکنید؟ بالاخره ازدواج خوب است یا بد؟ چگونه ازدواج کنیم؟ اصلا چرا خواستگار راه بدهیم؟ چرا راه ندهیم؟ چرا خیلی ها وقتی ازدواج نمیکنند افسرده میشوند و خیلی ها نه؟ چرا مجردها دوست دارند ازدواج کنند و متاهل ها دوست دارند برگردند خانه ی پدری؟

بسم الله النّور

در مطلب حضور اجتماعی زن اشاره شد که برای فهم مسئله باید سه پرسش اساسی را مطرح کنیم تا شاخصی برای تبیین موضوع به دست آید.

پرسش اول سوال از چیستی حضور اجتماعی زن است. یعنی باید ماهیت حضور اجتماعی زن با پاسخ به این پرسش تبیین شود.

آن چه در فهم عامه از حضور اجتماعی زن درک می شود حضور او در عرصه اشتغال  و تحصیل و حضور شاخص سیاسی است (مثل نمایندگی مجلس و ...). این درک فقط بخشی از درک صحیح از چیستی حضور اجتماعی زن است.

در ابتدا باید تعریفی از حضور اجتماعی ارائه شود. اولین مؤلفه ی حضور اجتماعی، غیبت از خانه و خانواده است. یعنی زنی که حضور اجتماعی دارد از فضای خانه و خانواده غایب است. پس حضور اجتماعی در خارج از محیط خانه تعریف می شود.

این بخش از تعریف را شاید می توانستیم در 20 سال گذشته به کار ببریم اما امروزه با ظهور تکنولوژی، اینترنت، شبکه های اجتماعی، وبلاگ، سایت و ... نمی توان حضور اجتماعی یک زن و حتی یک مرد را در حضور بیرون از خانه خلاصه کرد.

بسم الله النّور
به بهانه این ایام دیگر نتوانستم ننویسم از نقش حضرتش برای همسرش علی ع

این دو معصوم تنها زوج معصوم در عالم بودند که اگر علی (ع) نبود کفوی برای حضرتش نبود.

زن با درجات بالای ایمان خودش، نمی تواند کفو مردی با ایمان کمتر از خودش باشد.

نمونه اش حضرت مریم (س) که در زمان خودشان کفوی نداشتند.

اما ببینید نقش حضرت زهرا (س )را برای علی (ع)، که امیرمؤمنان پس از ایشان سر بر چاه گذاشته و با چاه سخن می گویند.

همین کلام بس است برای شأن همسری حضرت فاطمه زهرا...

ام ابیها...

ان شاء الله در این باب به شرط توفیق و حیات بیشتر خواهم نوشت.

بسم الله النّور

مسئولیت های عرصه های خارج از خانه از عهده ی زن برداشته شده است اما ممکن است بنا به شرایط این مسئولیت ها برای جامعه ی زنان واجب کفایی شود. مثلا در امور پزشکی¹. وقتی مسئولیتی از دوش زنان برداشته شده است یعنی حضور در آن عرصه برای یک زن مشغولیت است نه مسئولیت. مثلا فعالیت های اجتماعی، اشتغال و تحصیل عرصه های مشغولیت زن هستند نه مسئولیتش. و زمانی چنین مشغولیت هایی برای یک زن فضل است که به مسئولیتش که پس از زوجیت، همسری و مادری است خدشه و آسیبی وارد نکند.

بسم الله النّور

عرصه ی عمل انسان دو بخش دارد. یک بخش مسئولیت اوست و بخشی دیگر مشغولیت. مسئولیت بخش اصلی عمل و مبتنی بر نقشی است که خداوند به شکل تکوینی یا تشریعی بر عهده ی انسان گذاشته است. انسان بنا به مسئولیتی که دارد تکالیفی بر عهده دارد. این تکالیف همان وظایفی است که انسان نسبت به نقشی که بر عهده دارد باید انجام دهد. عمدتا انسان نسبت به مسئولیت هایش مختار نیست و نمی تواند مسئولیتش را انتخاب کند. (مگر مسئولیت های تبعی که انسان می تواند آن را انتخاب کند.).

بسم الله النّور

روایت مشهوری است (البته بخشی از روایت هست) که همه ما شنیده ایم و در رابطه با جهاد زن صحبت میکند.

«جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل‏»¹

جهاد زن، حسن شوهرداری است.

(روایت را ترجمه می کنند به، جهاد زن خوب شوهرداری کردن است، ترجمه اشتباه نیست، اما معنای حسن بسیار عمیق و وسیع است؛ به همین علت در اینجا خود واژه آورده شد.)

بسم الله النّور

راستش نمی خواستم اولین مطلب سال جدید را به این موضوع بپردازم. اما به لطف صدا و سیما و برنامه های وزینش قبل از تحویل سال جدید! این موضوع برای مطلب فراهم شد!

خانم  ؟؟؟؟ مجری برنامه سال تحویل شبکه پنج بودند که (البته خود ایشان مجری برنامه های آشپزی و گلدوزی و... هستند!) تا دلتان بخواهد فمینیست بودنشان را به رخ بینندگان کشیدند!

البته بنده برنامه را کامل ندیدم اما بخشی را که دیدم، خانم دکتر دستجردی (وزیر بهداشت دولت گذشته) را دعوت کرده بودند و دو خانم دیگر که گویا مخترع بودند. مجری از خانم دکتر پرسید: «من شنیده بودم پدرتان گفته بودند من دخترم را برای آشپزخانه تربیت نکردم!» خانم دکتر هم در پاسخی هوشمندانه گفتند: «من سعی کردم دخترانم را مادر و همسر تربیت کنم که در کنارش به وظایف دیگرشان برسند.» (نقل به مضمون)