بسم الله النّور
دوستی در تلگرام ذیل مطلب «دروغ‌هایی که زنان باور می‌کنند و حقایقی که آن‌ها را آزاد می‌سازد (۲) بخش اول» نظراتشان را بیان کردند که ممکن هست مورد سؤال شما هم باشد، حاصل گفتگوی بنده و ایشان را در ادامه می‌خوانید:
بخش های با علامت آبی، نظرات آن دوست هست و بخش های با علامت نارنجی پاسخ های حقیر
🔷یه کم بیان این مطلب رو دوست نداشتم!
این صحبت رو‌قبول دارم . ولی این مطلب برای همه فرهنگ های ایران صدق نمیکنه.
مثلا تهران یجوره روستاها یجوره...
تهران زن و مرد شاغلند و بچه در مهد بزرگ میشه ...خانم هم داخل خونه کار میکنه هم خارج خونه!
در برخی فرهنگها مردسالاری وجود داره! و این هنر زن هست که ازچطوری مردش رو مجذوب کنه که در کارهای خونه کمکش کنه!
بر زن واجب نیست ! اما زن ذاتا دوس داره آشپزی کنه، خونه ش تمیز باشه... به این مقوله اشاره نشده! و اینکه حقوق اخلاقی که دوام خانواده منوط به آن است، خیلی سریع رد شدن.... این ی نکته خیلی خیلی مهمه...
🔶همه ی تهران به شکلی که شما می فرمایید نیست.
علاوه بر این که شغل مردان در زمان حاضر به گونه ای نیست که مانند گذشته خستگی جسمی به همراه داشته باشد و اکثرا کار اداری دارند.
علاوه بر این که تربیت بسیاری از مردهای ما به شکلی است که تصور می کنند زن باید در خدمت تمام خواسته هایشان باشد.
این را مادرها باید یاد بدهند و تربیت صحیح داشته باشند.
این موضوع به معنای نفی خانه داری زنان نیست، بلکه به معنای مشارکت دو طرفه زوجین و همیاری آن ها در کارهای خانه است.
شما در گذشته مخاطب صالحات نبودید، زیرا در برخی مطالب به تناسب بیشتر کارهای خانه با روحیات زنان اشاره کرده بودم.
دو مطلب کدبانو و دستپخت مدرنیسم در همین رابطه هستند.
🔷همه مردها کارمند نیستن..مضاف براینکه واقعا هرشغلی سختی خودش رو داره.مثلا سروکله زدن با مراجعین واقعا حوصله میخواد . مرد انتظار داره وقتی میاد خونه ،خانمش در اختیارش باشه. نه اینکه خانم از آقا انتظاراتش رو بخواد...
مسئله تربیت رو قبول دارم. اطرافم بشدت این رو میبینم. آقایون فکر میکنن اینا جزو وظایف قطعی خانمهاست درصورتی که اصلا اینطور نیست و همینه که باید حقوق طرف مقابل و تکلیف شخص رو باید بهش گفت.
🔶در روایات داریم که بانوی خانه هنگام ورود همسرش به استقبال برود، دلیلش همین هست که فرمودید، چون خانم رکن عاطفی و آرامش خانه است.
اما آقا هم باید انتظارات همسرش را برآورده کند.
تو روایت آمده مرد باید به «هوای» خانم یعنی تمایلات و انتظاراتش توجه کند.
اما کدام یکی از مردان ما از این روایات مطلع هستند؟
چه قدر آموزش داده شده؟
من اهمیت نقش زنان در خانواده را میدانم
اما از اهمیت نقش مردان در خانواده بسیار غفلت شده و آقایان از وظایفشان اطلاع ندارند
🔷حتما میدونید که مباحث خانواده بسیار گسترده ست...امروزه مرد از صبح تا شب کار میکنه ، شب خسته برمیگرده خونه، حالا بگیم بیا ظرف بشور
زن باید وظایف زنانگیش رو‌خیلی خوب بجا بیاره که مرد با اختیار خودش بیاد و کمکش کنه
امروزه متاسفانه بانوان وظیفه واجبشون که همانا تمکین باشد را بدرستی انجام نمیدن .مرد درخواست میکنه زن به یه بهونه ای رد میکنه!
چقدر در این زمینه به خانمها و ایضا آقایون آموزش داده میشه؟!
🔶کسی اینجا نگفت زن وظایف زنانگیش را انجام ندهد!
بحث ما در اینجا چیز دیگری است. مسأله بنده در این دو مطلب این بود که گفته شود امور و کارهای مربوط به خانه از وظایف وجوبی زن نیست که موظف به انجام باشد و مرد طلبکار آن و برخی از فقهای جدید بیایند عرف غلط ما را مبنا قرار دهند و براساس آن امور خانه را جزء شروط ضمنی عقد بدانند! بلکه این امور دو طرفه است و باید با همکاری و همیاری همسران انجام شود.
در عین این که مرد باید محبت کند تا زن بتواند وظایف زنانگیش را انجام بدهد. از زن ناز و مرد نیاز.
و مرد هم باید یاد بگیرد وظایف مردانگیش رو انجام بدهد.
🔷زن اگه وظایف زنانگیش رو انجام بده، میتونه مرد رو در اختیار خودش قرار بده...
دراین صورت مرد ب همسرش میگه: همسرم من بچه هارو نگه میدارم شما برو مسجد ب کارات برس...
بنده مجردم و طبق شنیده ها میگم...زن قدرتی داره که متاسفانه امروزه استفاده نمیکنه...همش میگن مردها محبت نمیکنن!
این قدرت رو مردها ندارن. این زن هست که میتونه آرامش خونواده رو بهم بزنه یا حفظش کنه. قبول دارید ؟
صحبت های شما بیشتر برای سیاست گذاران هست که حتما مردهای آینده رو تربیت کنن ...
اما برای خونواده های فعلی زیاد کاربرد نداره.
وقتی با مردی مواجهیم بلد نیست محبت زبانی کنه، باید چکار کرد؟ این مشکل خیلی از آقایونه ، و شاید برمیگرده به ویژگی های شخصیتی آقایون... که اگه این باشه باید از این نظر انتظارات رو کاهش داد!
🔶نمی دانم شما تا چه اندازه با مطالب نگاشته شده در صالحت مطلع هستید، اما در یکی از مطالب به قدرت زن اشاره کرده بودم
من می دانم زن می تواند با رفتار و کلامش تأثیر ویژه ای بر مرد داشته باشد. اما به این معنی نیست که بگوییم مردان راحت باشید و وظیفه ای ندارید و این زن هست که باید در خدمت شما باشد!
وقتی در صریح روایت آمده، یعنی این انتظارات به جاست و با شخصیت مردان تناسب دارد و این سیستم تربیتی مشکل دار ما بوده که این جور انتظارات را زیادی و خارج از عرف می دانیم. این مشکل فرهنگی و آموزشی ماست.
فرهنگ و آموزش از کجا اصلاح میشود؟ با مخاطب قرار دادن مسئولین؟
یا گفتن و آموزش دادن به مردم؟
منبع: صفحه 157 از متن پیشخوان زن ارائه شده در سایت رهبر معظم انقلاب
🔷سوال: آیا بر مرد واجب است که در کارهای منزل ب همسرش کمک کند؟
مرد باید محبت کند؟! آیا وجوبی ست؟ یا یک مسئله اخلاقی ست؟
و سوال بعدی اینکه:
انجام وظایف از منظر فقهی ابتدائا باید از سوی مرد باشد یا زن؟
🔶خیر، همین طور که بر زن واجب نیست، بر مرد هم واجب نیست و در متن ذکر کردم.
صراحت آیه بیانگر این هست که بین زوجین باید مودت و رحمت باشد و عامل دوام و قوام خانواده همین است؛ وگرنه امکان ادامه زندگی با قوانین خشک حقوقی نیست. این همکاری و همیاری هم برای دوام مودت و رحمت و تثبیت آن است.
علاوه بر این که معاشرت به معروف طبق صریح آیه قرآن از وظایف واجب مردان در خانواده است. روایات متععد نیز بر این موضوع تصریح دارند.
در فقه ابتدا و شروعی مطرح نیست، هر دو طرف باید وظایفشان را انجام بدهند.
🔷احسنت ابتدایی در فقه وجود نداره.
بنده از شما سوال میپرسم. شرایط فعلی جامعه چی میگه؟
خانمها بیشتر سمت مشاوره و...میرن یا آقایون؟
بنده معتقدم بهتره که خانمها ابتدائا وظایف شون رو به نحو احسن و بدون هیچ چشم داشتی انجام بدن، همسران شون رو میتونن در اختیار بگیرند!
این چیزیه که بنده یاد گرفتم! البته مجردم چه بسا وارد زندگی متاهلی بشم و بفهمم همه این صحبتهای مشاورین مذهبی کشک بود!!
🔶بنده تا حدی حرف شمارا قبول دارم. یعنی حرف شما برای وضع موجود مصداق دارد.
اما حرف شما و مشاورین یک نقص دارد. نقصش هم این هست که تأکید بسیار دارند بر حفظ اقتدار مرد از جانب زن. این حرف درست است اما کامل نیست زیرا مرد هم وظیفه دارد ریحانگی زن را حفظ کند و مشارکت در امور خانه نیز از لوازم حفظ ریحانگی زن است. (لینک مرتبط در رابطه با روایت المرأه ریحانه لیست بقهرمانه)
بحث من بر سر وضع مطلوب هست. یعنی شرایطی که «باید»؛ و اصلاح تربیتی مردان تا هر دو طرف نسبت به وظایف و نقشهایشان در خانواده آشنا بشوند و هر دو برای اصلاح اقدام کنند.
🔷من وضع موجود رو میبینم شما وضع مطلوب. حالا کی راه رسیدن ب وضع مطلوب رو بگه؟!
مردی که الان سی ساله ست شخصیتش شکل گرفته، براحتی نمیپذیره...
چند درصد از مخاطبین شما آقا هستند؟
یقینا باید این صحبتهای شما گفته بشه...فقط حتما این رو هم تذکر دادید که صحبتهای شما موجب نشه خانمها بیفتن ب جون مردهاشون!!
🔶از کجا میشه از وضع مطلوب به وضع موجود رسید؟
جز با همین آگاهی دادن ها و آموزش ها؟
جز با منبرها و سخنرانی ها؟
همه این حرف‌هایی که بنده در دو مطلب اخیر گفتم را امثال حاج آقای پناهیان در سخنرانی خانواده متعالی هم گفته اند، دکتر بانکی در برنامه آفاق شبکه افق می گویند و دیگر بزرگواران. تا این حرف ها گفته نشود و نشر پیدا نکند وضعیت تغییر نمی کند و ما همین راه اشتباهی را خواهیم رفت که دیگران رفتند.
در مورد نگرانی شما بابت سوء استفاده برخی خانمها از این روایات، به شما حق می‌دهم. پیش از نوشتن این مطالب هم به این موضوع فکر کردم، اما به دو دلیل این نگرانی را ندارم، زیرا مخاطبان صالحات سطح فهم و درک بالایی دارند و می دانند فضای گفتگوی ما چگونه است. علاوه بر این که بنده سعیم بر این بوده که یک جانبه مساپل را مطرح نکنم، شبیه روشی که امام خامنه ای حفظه الله در بیان موضوعات مربوط به خانواده دارند و صرفا مخاطبشان را زنان قرار نمی دهند.
علاوه بر این که تلاش فمینیست ها در سال‌های اخیر بر این متمرکز بوده است که اسلام را ناقص نشان دهند و به همین دلیل بسیاری از زنان ما به دلیل برخی نگاه های ناصحیح که ناشی از عرف اشتباه ماست به فمینیسم پناه بردند. در صورتی که اگر اسلام را کامل ارائه کنیم، فمینیسم حرفی برای گفتن ندارد و نمی تواند با این بهانه های کوچک زنان را از سلام ناب جدا کند. کار خانگی زنان از جمله همین مسائل است که به شدت روی آن تبلیغ دارند و در حال ارزش زدایی از آن هستند و ما برای مقابله چاره ای نداریم جز ارائه نسخه اسلام اصیل از متن روایات.
جهت اطمینان خاطر شما عرض می کنم این دو مطلب جهت اطلاع مخاطبان گرامی از مسئله بود و اگر در یک خانواده هریک از زوجین دچار این عدم آگاهی هستند، ارزش حفظ ثبات و آرامش خانواده بالاتر از این است که بخواهیم با سلب ایثار، آن را مخدوش کنیم. ایثار زنان و مردان موجب جلب رحمت الهی است و به تعالی خانواده کمک می‌کند. طبیعی است که مخاطب ویژه بخش اول مردان بودند و مخاطب بخش دوم بانوان گرامی و هرکدام مباحث مربوط به خودشان را باید مبنای عمل قرار دهند و بابت این لطف و ایثار قدردان یکدیگر باشند نه طلبکار.