صالحات

بسم الله النّور

در ادامه ی مطلب قبل آیت الله جوادی آملی به شرح آیات ماجرای دعوت سلیمان نبی از ملکه سبأ اشاره می کنند.

«آن روز در فاصله دورتری از فلسطین و در سرزمین یمن بانویی سلطنت می‏کرد که قرآن از زبان هدهد سلطنت او را چنین تصویر می‏کند:

انّی وجدت امرأة تملکهم وأُوتیت من کلّ شی‏ء ولها عرش عظیم وجدتها وقومها یسجدون للشمس من دون اللَّه

من زنی را یافتم که بر آنها سلطنت می‏کرد و از هر چیزی به او داده شده بود و تختی بزرگ داشت. او و قومش را چنین یافتم که به جای خدا به خورشید سجده می‏کردند.

بسم الله النّور

در مطلب «اندیشه 4: چرا عمده ی پادشاهانی که نامشان در قرآن آمده است، به دعوت انبیاء «نه» گفتند؟» قول داده بودم علت ماجرا را در مطلبی جداگانه توضیح دهم. آیت الله جوادی آملی به بهترین شکل این ماجرا را در کتاب «زن در آیینه جمال و جلال» شرح داده اند.

«قرآن کریم قصه ‏هایی را که بازگو می‏ کند، در ضمن بیان سرگذشت انبیا، برخورد آنان را با طاغیان روزگار نیز تبیین می‏ نماید. بسیاری از انبیا آمدند و طاغوتیان عصرشان را وعده و وعید دادند اثر نبخشید تا سرانجام:(غشیهم من الیمّ ما غشیهم) از دریا آنچه آنان فرو پوشانید، فرو پوشانید. یعنی عذاب الهی دامنگیرشان شد.

این همه پیام حضوری را موسی و هارون ـ سلام‏ اللَّه علیهما ـ برای درباریان آل فرعون تبیین کردند هیچ اثر نکرد. آن همه معجزات حسی بی‏ شمار را به این ها نشان دادند، هیچ اثر نکرد بلکه در مقابل، آن ها بسیاری از قوم بنی ‏اسرائیل را کشتند و اسیر گرفتند و آرام نشستند و فخرشان این بود که ما پسران این قوم را ذبح کردیم و دخترانشان را زنده نگه داشتیم همان طور که در قرآن می‏ فرماید:(یذبّحون أبناءکم ویستحیون نساءکم)