بسم الله النّور
در ذیل آیهی شریفه 24 و 25 سوره مبارکه ابراهیم[1] در منابع روایی مختلف، روایتی زیبا با مفهومی عمیق آمده است.
سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها فَقَالَ الشَّجَرَةُ رَسُولُ اللَّهِ نَسَبُهُ ثَابِتٌ فِی بَنِی هَاشِمٍ وَ فَرْعُ الشَّجَرَةِ عَلِیٌّ وَ عُنْصُرُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ وَ أَغْصَانُهَا الْأَئِمَّةُ وَ وَرَقُهَا الشِّیعَةُ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَیَمُوتُ فَتَسْقُطُ مِنْهَا وَرَقَةٌ وَ إِنَّ الْمَوْلُودَ مِنْهُمْ لَیُولَدُ فَتُورِقُ وَرَقَةً قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَوْلُهُ تَعَالَى تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها قَالَ هُوَ مَا یَخْرُجُ مِنَ الْإِمَامِ مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ فِی کُلِّ سَنَةٍ إِلَى شِیعَتِهِ.[2]
فردی از امام باقر علیهالسلام درباره آیات سوره ابراهیم سؤال میکند. حضرت میگویند، شجره رسولالله (صلواتاللهعلیه) است که نسب ایشان در بنیهاشم ثابتشده، تنه درخت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) و عنصر آن فاطمه (سلامالله علیها)، شاخههای آن ائمه (علیهمالسلام) و برگهای آن شیعیاناند...
شجره طیبه، شجره ولایت رسولالله (صلوات الله علیه) است که عنصر آن فاطمه (سلامالله علیها) است. واژه «عنصر» در عربی، به معنای «اصل»، «اصل حسب» و «اصل نسب» آمده است. یعنی اساس شجرة طیبه، زمین مطهر وجود حضرت زهراست.
-
آیه 58 سوره اعراف، آیهی دیگری است که با قرار گرفتن کنار آیه «شجرة طیبه» مفهوم را روشنتر میکند. خداوند در این آیه میفرماید:
«وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِی خَبُثَ لاَ یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً کَذٰلِکَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ»
و زمین پاک، گیاهش به اذن پروردگارش برمىآید ; و آن [زمینى] که ناپاک [و نامناسب] است [گیاهش] جز اندک و بىفایده برنمىآید . اینگونه ، آیات [خود] را براى گروهى که شکر مىگزارند ، گونهگون بیان مىکنیم .
بنا بر نظر برخی مفسرین، بلد طیب و خبیث زناناند که از زمین وجود آنها نبات پاک و یا ناپاک میروید. با این توضیح، «عنصر الشجره»، «بلد طیب» وجود حضرت «عصمة الله الکبری» است که شجرهی طیبهی ولایت از آن منشأ میگیرد.
-
پ.ن: میلاد سیدةنساءالعامین، اُمّ الائمه، حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (سلامالله علیها) بر شما مبارک.
سال 1395 مفتخر بود به اینکه آغاز و پایانش با ولادت حضرت باشد.
امید که موردعنایتشان واقعشده باشیم و سالی پر خیر و برکت، در پیش داشته باشیم.
[1] أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ
آیا ندیدى خدا چگونه مَثَل زده : سخنى پاک که مانند درختى پاک است که ریشهاش استوار و شاخهاش در آسمان است؟
تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
میوهاش را هر دم به اذن پروردگارش مىدهد . و خدا مَثَلها را براى مردم مىزند ، شاید که آنان پند گیرند .
[2] بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم ؛ ج1 ؛ ص59