بسم الله النّور
بخش قبل را در این لینک مطالعه کنید.
در ادامه به روایاتی که از ثواب و اجر که انجام امور خانه و خدمت به شوهر برای زنان دارد اشاره میکنیم:
أَیُّمَا امْرَأَةٍ رَفَعَتْ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا شَیْئاً مِنْ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ تُرِیدُ بِهِ صَلَاحاً نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ لَمْ یُعَذِّبْه
رسول خدا صلواتاللهعلیه فرمود: هر زنى در خانه شوهر براى اصلاح، چیزى را جابجا کند خداى عزوجل به او نظر کند و هر که خدا به او نظر کند عذابش نکند.[1]
به عمق و عظمت این روایت دقت کنید، زبان قاصر است از بیان آن. نظر و نگاه خداوند با یک جابهجایی خیلی مختصر!
از مشکلات ما خانمها این است که قدر و ارزش اعمالمان را نمیدانیم و ارزش کارها را با متر و مقیاسهای باطل فمینیستی میسنجیم!
اگر نگاهمان را در زندگی اصلاح کنیم و بدانیم جابهجایی یک وسیله باعث جلب نظر خداوند است، دیگر برای شعارهای فمینیستی یکذره هم ارزش قائل نیستیم!
یک نظر خداوند چه قدر رحمت، برکت، لطف و تعالی به همراه دارد؟
در این روایت تفاوت اعمال متفاوت به ظرافت ذکر شده. نیت در نگاه اسلام، اساس عمل است و اگر نیت در عملی مخدوش باشد، آن عمل تباه شده. مثلا اگر نیت ریا باشد، نمایش خود یا کسب منفعت شخصی، موجب فساد و تباهی آن عمل می شود.
البته این روایت یک قید مهم نیت ذکر شده است، نیت در اینجا باید «تُرید به صلاحاً» باشد. یعنی بهقصد اصلاح. برای اصلاح هم در اینجا قیدی گذاشته نشده، میتواند اصلاح نفس خود انسان باشد یا اصلاح خانواده. نه به نیت از سر باز کردن و مجبور بودن!
در روایت دیگری گفته شده:
هر زنى که به شوهرش آب دهد، ثواب عبادت یک سال را برده است و خداوند براى هر جرعهاى که به شوهرش داده، شهرى در بهشت به او مىدهد، و شصت گناه او را مىبخشد.[2]
۳- زن بابت انجام کارهای خانه میتواند طلب اجرت کند. از دیگر مسائل مغفول، موضوع «اجرتالمثل» است که اکثر قریب بهاتفاق مردان مسلمان جامعه ما به آن عمل نمیکنند. قانون هم بهاشتباه این موضوع را منتقل کرده است به زمان طلاق؛ همانند تفکرات غلط در مورد مهریه که آنهم در زمان طلاق به زن داده میشود. (یا نمیشود!)
سیستم اقتصادی خانواده، در نظامی که اسلام طراحی کرده، کامل و جامع است و ما با ایجاد نقص در آن، مشکلاتی ایجاد میکنیم و از مصائب اشتغال زنان در جامعه شکایت میکنیم. درصورتیکه اگر حقوحقوق یک زن در خانواده پرداخت شود، بسیاری از زنانی که به دلیل نیاز به استقلال یا تأمین مالی سرکار میروند، از آن منصرف میشوند.
در جامعه ما نفقه توسط اکثر مردان پرداخت میشود اما در فقه زن اجازه تصرف کامل در نفقه ندارد، اما نسبت به اجرتالمثل مالکیت دارد و اختیار تام. زنان به لحاظ روحی نیاز دارند به این استقلال مالی که البته از جانب شوهر برایشان تأمین بشود. تا جایی که به یاد دارم، خاطرات شهید بهشتی در نقلشده که به همسرشان پولی جدای از نفقه پرداخت میکردند.
امام خامنهای هم بر این موضوع دریکی از سخنرانیهایشان تأکید کردند:
همانطور که در این صوت هم آمده، جا افتادن این موضوعات نیاز به زمان و فرهنگسازی دارد، چون سیستم تربیتی ما تا حد زیادی اسلامی نیست و مردان اینگونه تربیت نشدند که این مسلمات اسلام را جزء حقوق بدیهی زنان بدانند و این وظیفه مادران و پدران نسل ماست که تمام آموزههای اسلام را به نسل بعد آموزش دهند.