سلام وعرض ارادت پس از غیبت طولانیممنون و خدا توفیقتون بده
تمام مطالب و بیشتر نظرات رو خوندم. امیدوارم در پاسخگویی موفق باشید، آخه واقعا سخته، باید خودتو بذاری جای طرف مقابل و یکسری بدیهیات رو هم از ذهنت بریزی بیرون .... من دیگه داشتم دچار توهم میشدم ....
من از بچگی معلمی رو مهمترین شغل میدونستم و تعجب میکردم که چرا عده ای اهمیت معلمی رو نمیفهمن، حتی خود معلمها. معلم مربیه و پیامبر مربیه و مادر مربیه .... اصلا بدون مادر تربیت بی معنیه، و یک مادر که مربیست واقعا به مراتبی از درک میرسه که دیگران نمیفهمند، و هیچ وقت یک مهندس یا پزشک و حتی کارشناس علوم انسانی مربی تمام وقت یک انسان تازه متولد شده نیست. بیانم ناقصه، خودم میدونم، ولی اگر ازدواج یک قدم بلنده، مادر شدن قدمی بلندتره و ....
این بحث در این مرحله به آیه و حدیث محتاجه آیا؟ شاید هم من خیال میکنم واضحه.
به هر حال خدا خیرتون بده که تلاش میکنید.
دلم میخواد یه روزی به جای اینکه یه کارهای متفرقه و سطح پایینتر به واقع ،بگیم استعداد ویژه، این نقش مادری رو، این صفت مربی گری رو جدی بگیریم. چه رندانه زنان ما رو از این مهمترین نقش هستی دلزده کردن...
پاسخ :
سلام عیدتون مبارک
خیلی خوشحالم که دوباره برگشتین :)
بله همین طوره که می فرمایید. یک بار حاج آقا قرائتی انواع مدیریت هایی رو که یک مادر باید برای نقش مادری انجام بده اسم بردن و گفتند مادر بدون این که دانشگاه بره در همه ی این ها متخصصه و شما دارید این هارو توی دانشگاه درس می دید.
همون طور هم که شما گفتید یکی از نقش های مهم زیر مجموعه ی مادری، نقش مربی گری هست. اصلا در فرآیند تربیت مربی و متربی هردو هستند.
مشکل ما هم اینه که در طول زمان خیلی رندانه از این نقش ارزش زدایی شده و ارزش گذاری رفته سمت نقش های فرعی زنان و زنی که مادری رو انتخاب میکنه فردی بی ارزش محسوب میشه و برای انتخاب این نقش اصیل هستی، هزار جور نیش و کنایه بشنوه.
و در انتها واقعا ازتون ممنونم که اسمتون رو عوض کردید :)
التماس دعا این ایام