صالحات

دروغ‌هایی که زنان باور می‌کنند و حقایقی که آن‌ها را آزاد می‌سازد (۲) بخش دوم

بسم الله النّور

بخش قبل را در این لینک مطالعه کنید.

در ادامه به روایاتی که از ثواب و اجر که انجام امور خانه و خدمت به شوهر برای زنان دارد اشاره می‌کنیم:

أَیُّمَا امْرَأَةٍ رَفَعَتْ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا شَیْئاً مِنْ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ تُرِیدُ بِهِ صَلَاحاً نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ لَمْ یُعَذِّبْه‏

رسول خدا صلوات‌الله‌علیه فرمود: هر زنى در خانه شوهر براى اصلاح، چیزى را جابجا کند خداى عزوجل به او نظر کند و هر که خدا به او نظر کند عذابش نکند.[1]

به عمق و عظمت این روایت دقت کنید، زبان قاصر است از بیان آن. نظر و نگاه خداوند با یک جابه‌جایی خیلی مختصر!

از مشکلات ما خانم‌ها این است که قدر و ارزش اعمالمان را نمی‌دانیم و ارزش کارها را با متر و مقیاس‌های باطل فمینیستی می‌سنجیم!

اگر نگاهمان را در زندگی اصلاح کنیم و بدانیم جابه‌جایی یک وسیله باعث جلب نظر خداوند است، دیگر برای شعارهای فمینیستی یک‌ذره هم ارزش قائل نیستیم!

یک نظر خداوند چه قدر رحمت، برکت، لطف و تعالی به همراه دارد؟

در این روایت تفاوت اعمال متفاوت به ظرافت ذکر شده. نیت در نگاه اسلام، اساس عمل است و اگر نیت در عملی مخدوش باشد، آن عمل تباه شده. مثلا اگر نیت ریا باشد، نمایش خود یا کسب منفعت شخصی، موجب فساد و تباهی آن عمل می شود.

البته این روایت یک قید مهم نیت ذکر شده است، نیت در اینجا باید «تُرید به صلاحاً» باشد. یعنی به‌قصد اصلاح. برای اصلاح هم در اینجا قیدی گذاشته نشده، می‌تواند اصلاح نفس خود انسان باشد یا اصلاح خانواده. نه به نیت از سر باز کردن و مجبور بودن!

در روایت دیگری گفته شده:

هر زنى که به شوهرش آب دهد، ثواب عبادت یک سال را برده است و خداوند براى هر جرعه‌‏اى که به شوهرش داده، شهرى در بهشت به او مى‌‏دهد، و شصت گناه او را مى‏‌بخشد.[2]

 

۳- زن بابت انجام کارهای خانه می‌تواند طلب اجرت کند. از دیگر مسائل مغفول، موضوع «اجرت‌المثل» است که اکثر قریب به‌اتفاق مردان مسلمان جامعه ما به آن عمل نمی‌کنند. قانون هم به‌اشتباه این موضوع را منتقل کرده است به زمان طلاق؛ همانند تفکرات غلط در مورد مهریه که آن‌هم در زمان طلاق به زن داده می‌شود. (یا نمی‌شود!)

سیستم اقتصادی خانواده، در نظامی که اسلام طراحی کرده، کامل و جامع است و ما با ایجاد نقص در آن، مشکلاتی ایجاد می‌کنیم و از مصائب اشتغال زنان در جامعه شکایت می‌کنیم. درصورتی‌که اگر حق‌وحقوق یک زن در خانواده پرداخت شود، بسیاری از زنانی که به دلیل نیاز به استقلال یا تأمین مالی سرکار می‌روند، از آن منصرف می‌شوند.

در جامعه ما نفقه توسط اکثر مردان پرداخت می‌شود اما در فقه زن اجازه تصرف کامل در نفقه ندارد، اما نسبت به اجرت‌المثل مالکیت دارد و اختیار تام. زنان به لحاظ روحی نیاز دارند به این استقلال مالی که البته از جانب شوهر برایشان تأمین بشود. تا جایی که به یاد دارم، خاطرات شهید بهشتی در  نقل‌شده که به همسرشان پولی جدای از نفقه پرداخت می‌کردند.

امام خامنه‌ای هم بر این موضوع دریکی از سخنرانی‌هایشان تأکید کردند:

 

دریافت

همان‌طور که در این صوت هم آمده، جا افتادن این موضوعات نیاز به زمان و فرهنگ‌سازی دارد، چون سیستم تربیتی ما تا حد زیادی اسلامی نیست و مردان این‌گونه تربیت نشدند که این مسلمات اسلام را جزء حقوق بدیهی زنان بدانند و این وظیفه مادران و پدران نسل ماست که تمام آموزه‌های اسلام را به نسل بعد آموزش دهند.

 


[1] امالی صدوق، ص 411/ بحار الانوار، ج101، ص 106

[2] تفصیل وسائل الشیعه الی مسائل الشریعه، ج 20 ص 172

 

۳ ۰
ناشناس
۰۵ دی ۱۴:۲۵
داشتم فکر میکردم در مقابل خانمها وظیفه دارن فرزند آوری مستمر داشته باشن... طوری که در روایات جزء معیارهای انتخاب هست (زایا بودن زن)... همچنین در کوچکترین ارتباطاتشون با غیر (حتی پدر و مادرشون) باید اذن شوهر داشته باشن و ...

در نهایت به این نتیجه میرسم تمام این تعهد ها و وظایف دو طرف اگر بدون عشق و مودت بین زوجین باشه چیزی جز اسباب آزار طرفین نیست... و اگر این تعهدات با عشق و مودت باشه اصلا بهشتی برپا مشه که تصورش هم زیباست...

چون وقتی زن اجرت المثلش رو نمیگیره (بنا بر شرایط همسر) بخشش و اثبات محبتش محسوب میشه یا وقتی مرد برخی از اختیارات رو به عهده زن میگذاره نشانه محبت و اعتمادش هست...


پاسخ :

با شما موافقم ولی فرزند آوری بستگی به سن و توان جسمی خانم دارد. در گذشته مادرهای ما ۱۵ یا ۱۶ سالگی ازدواج می کردند و تا حدود ۳۰ سالگی فرزند دار می شدند و هم توان جسمی خوبی داشتند و هم در فرزندداری تنها نبودند.
حالا دخترها در میان ۲۵ تا سی سال ازدواج می کنند و از آنان انتظار مادران قدیم را دارند که صحیح نیست. (مورد بحث من کسانی که پس از ازدواج فرزنددار شدن را سال ها به تأخیر می اندازند نیستند)

اکثر حقوق و تکالیفی که به عهده زن و مرد در ازدواج هست دو طرفه است. در مورد اذن هم حکمتش این هست که زن بعد از ازدواج در حصن مرد در می آید نه این که مرد از این حکم سوء استفاده کند و زن را آزار دهد. البته اذن هم مشروط هست و در برخی موارد مثلا در سفر حج واجب، یادگیری احکام و... ساقط می شود.

در مورد اجرت المثل هم اگر زن طلب کند مرد باید بدهد ربطی به مساپل دیگر ندارد.

همه ی مساپل در خانواده و زیربنای آن بر محور مودت و رحمت هست که دوام دارد و پایدار می ماند در غیر این صورت با قوانین خشک به هیچ وجه نمی توان زندگی کرد. یکی از مهم ترین دلایل طلاق در زمان ما هم این هست که بیشتر مساپل خانواده را از جهت حقوقی می بینیم که روبنای خانواده است و نه زیربنا. هم از جانب مردان این گونه است و هم از جانب زنان.

علت مطرح کردن این دو مطلب اخیر این بود که زنان و مردان با روح تعاون و همکاری دو طرفه در خانواده از نگاه اسلام آشنا شوند و قدردان لطف و زحمات یکدیگر باشند، نه این که از حیث وظیفه به این موضوعات نگاه شود. همین اصلاح نگاه و شکر و قدردانی نسبت به آن موجب تقویت مودت و رحمت میان زوجین خواهد شد.
بسم الله الرحمن الرحیم
ان شاءالله در اینجا به عنوان
«کرسی آزاداندیشی مجازی زن و خانواده»
دیدگاه هایم را در باب موضوعات مختلف پیرامون زنان با تمرکز بر تعریف و تبیین جایگاه و نقش زن و خانواده در اسلام و قرآن خواهم نوشت.
مشی کلی این وبلاگ نگاه منصفانه و واقع بینانه در قضاوت بین آراء گوناگون و متنوع صادر شده از متفکران و نظریه پردازان شرقی و غربی است، لذا جهت گیری های فمینیستی و امثالهم در اینجا اعتباری ندارند.
مطالب مندرج در این وبلاگ نتیجه سال ها مطالعه و برآیند آموخته های بنده است که در جهت منویات امام خامنه ای آن ها را به اشتراک میگذارم. طبیعتا نظراتم نه نظری نهایی و جامع است و نه بدون اشکال. فقط فتح بابی است برای جور دیگر نگریستن به جنس «زن».
نظرات در این وبلاگ باز است و همه ی نظرات موافق و مخالف به شرط عدم توهین محترمند و فقط نظرات حاوی توهین حذف خواهند شد.

لازم به ذکر است هر گونه کپی برداری یا نشر مطالب وبلاگ «صالحات» منوط به اجازه نویسنده ی وبلاگ است.
پیوند ها
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان