بسم الله النّور
خواهر بزرگوار خانم ترنم از مخاطبان ثابت صالحات زحمت کشیده اند و مطلبی را در ارتباط با لطافت زن و نسبتش با قوّامیت مرد، ارسال کرده اند که در ادامه مشاهده می فرمایید:
هر کس از فرآیند استکمال و طی طریق رسیدن به سرمنزل مقصود تصویری نمادین در ذهن دارد. نماد سیمرغ و رسیدن از کثرت به وحدت که حتما معروف حضورتان هست. مثال دیگری که بنده سراغ دارم تابلویی است که جناب علی محمد مودب شاعر از این فرایند به تصویر کشیده است:
بسم الله النّور
در مطلب گذشته یکی از مخاطبان محترم صالحات سوالی را در رابطه با روایت «إِنَّ الْمَرْأَةَ رَیْحَانَةٌ وَ لَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَة» مطرح کردند که لازم است تأمل بیشتری بر روی این روایت صورت گیرد.
بسم الله النّور
در بخش اوّل و دوّم به موضوع مردواره کردن و ظلم به زنان در سطوح مختلف اشاره شد.
اما هنوز ما به پاسخ اصلی نرسیدیم.
به راستی رویکرد اصلی در مسئله ی زنان چیست؟
آیا باید آن ها را از حقوق خود مطلع کرد تا قدرت دفاع از خود داشته باشند؟!
آیا باید آن ها را توانمند کرد تا بتوانند بدون نیاز به مرد مشکلات خود را برطرف کنند؟!
آیا باید تمام حقوقی را که به مردان تعلق دارد، به زنان هم بدهیم تا تساوی زن و مرد در جامعه برقرار شود؟!
بسم الله النّور
خواستم یه کتاب بی نظیر معرفی کنم. یعنی انقدر از وقتی این کتاب به دستم رسیده خوشحال شدم که خدا میدونه.
کتاب «تدبر در ساحت بیت» کتابی هست که آقای احمدرضا اخوت با نگاهی متفاوت و مبتنی بر قرآن به مفهوم بیت و خانواده پرداخته است.
توضیحات کتاب رو می تونید در اینجا ببینید.
بسم الله النّور
در مطلب قبل توضیح داده شد که فمینیسم در صدد رفع ظلم از زنان برآمد اما راهکارش این بود: «زنان هم مرد شوند تا بتوانند چون مردان ظلم کنند.»
گذشت زمان نشان داد نه تنها این راهکار مشکلات را حل نکرد بلکه بر مشکلات زنان افزود و اگر در گذشته فقط در محیط خانه به زنان ظلم میشد، ظلم در اجتماع، محیط کار و... نیز به آن اضافه شد.
بسم الله النّور
از مطالبات اصلی امام خامنه ای در چند سال اخیر تبیین رویکرد اصلی در نگاه با مسئله زنان در مقابل اندیشه های غربی بود.
رویکرد فمینیست ها در این رابطه تبدیل زنان به مردان بود. همانی که از آن با نام برابری و تساوی زن و مرد از آن یاد می شود. راهکار فمینیست ها برای زنان این بود که اگر مورد ظلم واقع شدید شما هم ظلم کنید. شما هم مرد شوید تا بتوانید مقابل مردان از خودتان دفاع کنید. چون بن مایه نگاه فمینیست ها این است که آن جنس برتر مرد است و جنس ضعیف تر زن، پس راهکارشان این بود که زن هم توانمند شود تا بتواند مثل مردان شود. یعنی به زن گفتند تو هم مرد شو تا بتوانی توانایی های او را داشته باشی.
بسم الله النور
طاعاتتون قبول درگاه حق و عید فطر بر همه ی شما عزیزان مبارک.
ان شاء الله عیدی همه ما در این سال ظهور حضرتش برای رفع هرگونه ظلم در جهان باشد.
و سایه ی صهیونیسم جهانی برای همیشه از سر مردم مظلوم غزه و فلسطین و همه ی مسلمانان جهان پاک گردد.
اما اصل مطلب...
دوست عزیز ما «ترنم جان» لطف کردند و مطلبی را در رابطه با نقش مادری و اهمیت آن در حفظ و پویایی جامعه برای بنده ارسال کردند که در ادامه ی مطلب می توانید مطالعه کنید.
مخاطب اصلی ایشون دوست عزیز «عسل بهاری جان» هستند اما مطلب برای همه ی ما مفید هست.
بسم الله النور
از همه ی دوستان خواهش میکنم اگر از بنده رنجیدید یا حقی به گردنتون دارم و یا در ارائه مطالب و پاسخ نظراتتون کوتاهی کردم
به بزرگواری خودتون و به حق این شب های عزیز حلالم کنید.
بسم الله النور
خداوند متعال به عنوان خالق ما، در درون هرکدام از ما غرایزی را قرار داده است که ما در نسبت با این غرایز نیاز هایی را حس می کنیم.
نیاز به پرستش، محبت، احترام، غذا، خواب، همسر و... همه فطریاتی است که خداوند در درون هرکدام از ما نهاده تا بتوانیم با استفاده از آن ها مسیر زندگی را به سمت رشد و تکامل و بنده شدن، سیر کنیم.
اما ممکن است همه پاسخ درستی به نیازهای خود ندهند و پاسخی کاذب برای آن ها فراهم کنند. مثلا نیاز به گرسنگی را به جای خوردن غذاهای مقوی، با خوردن مواد غیر مغذی برطرف کنند و یا نیاز به همسر را با جایگزین های غیر شرعی برطرف کنند.
و گاهی حتی ممکن است حقیقتی چون نیاز فطری به پرستش را انکار کرده و نسبت به آن کفر بورزند.
یکی از معانی «کفر» پوشاندن حقیقت است. وقتی کسی امر فطری پرستش در وجود خود را، انکار می کند، در حقیقت کافر شده است. شخص کافر در اصل بر روی پاسخ صحیح به این نیاز درونی خود پوششی ایجاد کرده است، وگرنه این حس در درون او هست ولی به آن پاسخ نادرست می دهد. مثلا به جای پرستش خداوند حکیم روی به بت پرستی می آورد و یا حتی خود را می پرستد.
نیاز به مادری هم این گونه است. خداوند این حس را در فطرت زن قرار داده است و پاسخ اصیل به آن، مادری کردن برای فرزند خود است.
اما ممکن است به مانند تمام نیازهای دیگر به آن پاسخ کاذب داده شود و یا حتی زن با «کفر نسبت به حس مادری اش» آن را پوشانده و انکار کند.
حتی به عقیده ی بنده دخترکانی که حیوانات خانگی نگهداری می کنند، حس مادری و نیاز به مادر شدنشان را با پاسخی غلط چون نگهداری حیوانات إرضا می کنند.
پ.ن 1: عملا روزه مرا برده است! عذر تقصیر بابت تأخیر در پاسخ به پرسش های شما در مطلب گذشته. ان شاء الله در فرصت مناسب پاسخ خواهم داد.
به توفیق الهی پاسخ همه ی سوالات شما عزیزان داده شد.
بسم الله النّور
نقش بی بدیل مادر در توجه به عواطف فرزند
شما اگر بچه ی خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر بچه نیاوردید، یا اگر تارهای فوق العاده ظریف عواطف او را -که از نخ های ابریشم ظریف تر است- با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده نشود، هیچ کس دیگر نمی تواند این کار را بکند؛ نه پدرش و نه به طریق اولی دیگران؛ فقط کار مادر است. این کارها، کار مادر است. اما آن شغلی که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آنجا ایستاده اند و آن کار را انجام خواهند داد؛ بنابراین اولویت با این کاری است که بدیل ندارد؛ تعیّن با این است.*
* منبع: نقش و رسالت زن 3، زن و خانواده، برگرفته از بیانات آیت الله العظمی خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، نشر انقلاب اسلامی